today, cloudy

yeah,something like this.

mommy proud

bon apetit!

seth godin has something to say today

When you love the work you do and the people you do it with, you matter. 

When you are so gracious and generous and aware that you think of other people before yourself, you matter. 
When you leave the world a better place than you found it, you matter. 
When you continue to raise the bar on what you do and how you do it, you matter. 
When you teach and forgive and teach more before you rush to judge and demean, you matter. 
When you touch the people in your life through your actions (and your words), you matter. 
When kids grow up wanting to be you, you matter. 
When you see the world as it is, but insist on making it more like it could be, you matter. 
When you inspire a Nobel prize winner or a slum dweller, you matter. 
When the room brightens when you walk in, you matter. 
And when the legacy you leave behind lasts for hours, days or a lifetime, you matter.

fiesta baby

cevap

çok sayıda gelen okur sorularına açıklık getirmek adına yazmak istedim. evet daha önce ingilizce yazıyordum fakat birden türkçe yazılar da eklemeye başladım. bazıları buna "pelin batu sendromu/style*" dese de, hayır ben o an nasıl rahat ediyorsam öyle yazıyorum cevabını veriyorum.  iki dil bilip bunların ikisini kullanmamak ayıp olurdu, değil mi.

*pelin batu sendrom/style: anadili dışında kendini iyi ifade ettiğini zannettiği dilde yazı yazma biçimi.

Dawson's Creek without Pacey

uzun zamandır davet edildiğim ama bir türlü hizaya sokamadığım üşengeçliğimi kırıp daha önce neden gitmediğime pişman olduğum bi yere gittim. bendeniz joey yanımda dawson la gezdik durduk. dünyada sayılı yerlerinden birisiymiş burası,çiçekler,ağaçlar,aklınıza gelebilecek her türlü botanik burada var. açıkcası yapayda olsa en çok göller ilgimi çekti, küçüklükten kalma birşey sanırım. (çok fazla dizi izledim biliyorum) buranın yerini söylemeyeceğim, görmesini istediğim kişileri bizzat ben götüreceğim.enjoy!

bu arada fazla ayrıntı fotoğraf var biliyorum ama acemilikten hepsini koyma isteği doğdu. napalım.

winks from last meal

bu kadar.

tarih hatırlama konusunda iyi olduğumu düşünüyorum. aydönümleri,doğumgünleri..bunları hatırlamayı seviyorum.özellikle o tarihi ve o güne ait bir resmi hafızamda tutmaya çalışıyorum, tek bir planda o zamana ait herşeyi hatırlayabiliyorum.

2 ağustos 2006 tarihinde Gümüşsuyunda Hamitbey apartmanının asansöründe zıplamamla,artık iyice paslanmış asansörün çıkardığı sesi hiç unutmayacağım, o gün ilk işime kabul edilmiştim. o heyecanı, merakı, telaşı hiç unutmuyorum. C-Section benim için Gümüşsuyundaki İTÜ durağından simidimi alıp,Hamitbey apartmanına girip (asansöre binmeden) 5 kat çıktığım yuvamdı. her günümü güzelleştiren herşeye teşekkür ediyorum.kazandığım insanları ve dostlarımı saymıyorum bile.